Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Σύσταση Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και άλλες διατάξεις».

Σίγουρα όλοι μας έχουμε την ευθύνη και βέβαια στην περίπτωση αυτή ταιριάζει, «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Εκτιμώ, όμως, πολιτικά ότι τη μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη για την απαξίωση αυτή της πολιτικής έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εξηγούμαι γιατί.
Θυμίζω πρώτα-πρώτα τα ατελείωτα «θα...» που έχουν καταντήσει συνώνυμα των πολιτικών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θυμίζω τις ακόμη καλύτερες ημέρες των εκλογών του 1985, που αμέσως μετά τις εκλογές έγιναν το σκληρότερο πρόγραμμα λιτότητας που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Θυμίζω τις ατελείωτες προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δεν τηρήθηκαν ποτέ και δράττομαι της ευκαιρίας να αναφερθώ σ΄ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αναξιοπιστίας πολιτικού λόγου που θα συζητηθεί βεβαίως αύριο -είναι η περίφημη τροπολογία για τον Ο.Τ.Ε.- αλλά είναι ενδεικτικό παράδειγμα αναξιοπιστίας πολιτικού λόγου.
Θυμίζω ότι το 1993 η κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη έπεσε, γιατί θέλησε να εκποιήσει ένα ποσοστό μετοχών του Ο.Τ.Ε.. Τότε, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σύσσωμη η Αντιπολίτευση μιλούσε για μια μετοχή και αυτή κρατική. Λίγους μήνες μετά, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν πλέον στην κυβέρνηση, ο ν. 2257/1994 παραχωρεί το 25% του μετοχικού κεφαλαίου του Ο.Τ.Ε. -αυτό που έλεγε πριν από μερικούς μήνες, μια μετοχή και αυτή κρατική- σε ιδιώτες. Λίγα χρόνια μετά, ο ν. 2642/1998 -Σεπτέμβριο του 1998, το άρθρο 11- παραχωρεί το 45% των μετοχών του Ο.Τ.Ε. σε ιδιώτες. Ακόμη λίγους μήνες μετά, τον Ιούλιο του 1999, ο ν. 2731/1999 παραχωρεί το 49% των μετοχών του Ο.Τ.Ε. σε ιδιώτες. Και τέλος, με το ν. 2843/2000, τον Οκτώβριο του 2000, παραχωρεί το 67% των μετοχών του Ο.Τ.Ε. σε ιδιώτες.
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αξιοπιστίας ή καλύτερα θα έλεγα αναξιοπιστίας των πολιτικών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Κι είναι ενδεικτικό και ταιριάζει με την συζήτηση που θα διεξαχθεί αύριο με αφορμή και τη συγκεκριμένη τροπολογία που αφορά τον Ο.Τ.Ε..
Σε ό,τι με αφορά, σε ό,τι μας αφορά συνολικότερα, Κυβέρνηση, Κόμμα Νέας Δημοκρατίας, έχουμε βάλει ένα μεγάλο στοίχημα. Προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε την πολιτική αξιοπιστία. Έτσι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, το Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας περιόρισε σημαντικά τις προεκλογικές υποσχέσεις, αντιμετωπίζει τώρα, αντιλαμβανόμενη ενεργά την κοινωνική της ευθύνη, τα σοβαρά προβλήματα του τόπου βλέπε ασφαλιστικό, Ολυμπιακή, προβλήματα που ενδεχόμενα θα μπορούσε να παραπέμψει στις καλένδες αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο, είναι σε διαρκή διαβούλευση με την κοινωνία, αντιλαμβανόμενη τα κοινωνικά προβλήματα και προσπαθώντας να τα αντιμετωπίσει.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μία αντίθετη λογική από αυτή των κυβερνήσεων του χθες. Δεν κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Τα προβλήματα προσπαθούμε να τα αναδείξουμε, να τα ξέρουμε για να τα αντιμετωπίσουμε σήμερα. Δεν δημιουργούμε προβλήματα στα παιδιά μας.
Στο πλαίσιο των παραπάνω αναφερθέντων, η Κυβέρνηση, για μία ακόμη φορά αποδεικνύει τη συνέπεια των λόγων και των έργων. Κάνει πράξη δύο προεκλογικές της εξαγγελίες. Πρώτον, ιδρύει το Εθνικό Ταμείο για την Κοινωνική Συνοχή ή Ταμείο κατά της Φτώχειας, όπως έχουμε συνηθίσει να το αποκαλούμε, και δεύτερον, χορηγεί το πολυτεκνικό επίδομα στις τρίτεκνες οικογένειες. Και όλα αυτά από 1 Ιανουαρίου 2008.
Θυμάστε καλοκαιριάτικα όταν είχαν κατατεθεί τα συγκεκριμένα νομοσχέδια, όταν γινόταν όλη αυτή η συζήτηση, τι είχαν ακουστεί: «Δεν πρόκειται να γίνουν πράξη. Τα καταθέσατε εν όψει εκλογών. Πάτε να δημιουργήσετε απλώς και μόνο εντυπώσεις. Κοροϊδεύετε τον Ελληνικό λαό», και μια σειρά άλλων τέτοιων.
Η Κυβέρνηση, όμως, του Κώστα Καραμανλή, κύριοι συνάδελφοι, αποδεικνύει ότι κάνει πράξη τα λόγια της. Για μας, οι προεκλογικές εξαγγελίες, είναι δέσμευση και το αποδεικνύουμε στην πράξη.
Γνωρίζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -μέσα στην κοινωνία ζούμε, από την οποία και προερχόμαστε- ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του ελληνικού λαού, το 20% περίπου, που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Γνωρίζουμε ότι οι γενικότερες κοινωνικές δράσεις δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Χρειάζονται, λοιπόν, στοχευμένες δράσεις.
Έτσι λοιπόν με τη σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής έχουμε βάλει ένα συγκεκριμένο στόχο. Εντός μιας πενταετίας, από το 2008 ξεκινώντας, έως το 2012, να μειώσουμε τον αριθμό των συμπολιτών μας που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας κατά 5%. Να πάμε, δηλαδή, από το 20% στο 15%.
Έτσι λοιπόν, σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο ιδρύεται το Ταμείο για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Ξεκινάει με «προίκα» 500.000.000 ευρώ και σε βάθος μιας τετραετίας θα φτάσει τα 2.000.000.000 ευρώ. Και θα είναι ένα Ταμείο που θα δίνει τη δυνατότητα για άμεση εισοδηματική ενίσχυση στους συμπολίτες μας που έχουν αυτή την ανάγκη και ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Ακόμη, από 1 Ιανουαρίου 2008, ξεκινάει η καταβολή του επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες. Άλλη μία προεκλογική μας υπόσχεση που γίνεται πράξη, άλλη μια απόδειξη συνέπειας των προεκλογικών μας λόγων, των Κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή.
Επίσης θυμίζω, ότι δεν ξεχνάμε, ούτε ξεχάσαμε και δεσμευτήκαμε επανειλημμένως στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου, ότι από 1 Ιανουαρίου 2009 θα είναι πράξη και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό, δηλαδή, η Κατώτατη Εθνική Σύνταξη, έτσι ώστε κανείς Έλληνας πολίτης συνταξιούχος, να μην έχει σύνταξη κάτω από ένα συγκεκριμένο ποσό. Αυτές είναι οι κοινωνικές πολιτικές της νέας διακυβέρνησης του τόπου. Η Κυβέρνηση δείχνει κοινωνική ευαισθησία, αφού, βεβαίως, πρώτα νοικοκύρεψε τα οικονομικά, μείωσε τα ελλείμματα, μείωσε το δημόσιο χρέος και τούτο γιατί εμείς έχουμε μία βασική αρχή. Δεν κάνουμε κοινωνική πολιτική με δανεικά. Κάνουμε πολιτική με το περίσσευμα της πετυχημένης οικονομικής πολιτικής που έχουμε ασκήσει.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, ότι ο νέος χρόνος ξεκινάει με ένα ιδιαίτερα σημαντικό, ένα θετικό, ένα κοινωνικό νομοσχέδιο.
Σας καλώ, λοιπόν, να ξεπεράσετε τις μικροκομματικές αντιλήψεις. Να μην τα βλέπετε όλα μικρόψυχα, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και για το καλό του ξεκινήματος του καινούργιου χρόνου να ψηφίσουμε ομόφωνα, όλοι, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο και βεβαίως δεν αντιμετωπίζει συνολικά τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Δίνει όμως, μια σημαντική ανάσα σ' αυτά και κυρίως αναδεικνύει την πολιτική των Κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, μια πολιτική μιας Κυβέρνησης φιλελεύθερης, κοινωνικής, μια πολιτική, μιας Κυβέρνησης γνήσια λαϊκής.
Σας ευχαριστώ πολύ.